Με μεγάλη προσπάθεια και μετά από αρκετό καιρό, με τη συνεργασία Περιφέρειας Ηπείρου και Δήμου Κόνιτσας, κατορθώθηκε να αποκατασταθεί η πρόσβαση για τους λιγοστούς κατοίκους του χωριού και τα τρία παιδιά που πηγαίνουν καθημερινά σχολείο, στο κοντινότερο κεφαλοχώρι της περιοχής.

Το τεχνικό έργο που έγινε τότε από την Περιφέρεια Ηπείρου, ήταν το ξαναστήσιμο του ενός βάθρου της σιδερένιας γέφυρας που ενώνει το χωριό, περνώντας πάνω από τον ποταμό Σαραντάπορο.

Μαζί όμως, με το στήσιμο του βάθρου έγινε παράλληλα και ένα δεύτερο τεχνικό έργο με στόχο να παρεκτρέπεται τρόπον τινά το ποτάμι και να εκτονώνεται ώστε να μην επιβαρύνει ξανά το σιδερένιο γεφύρι. Με γωνία 90 μοιρών κατασκευάστηκε ένας δρόμος 200 μέτρων και κατασκευάστηκε μια νέα μικρή γέφυρα για να λειτουργεί εκτονωτικά.

Το ποτάμι όμως, αρνούμενο να ακολουθήσει τους κανόνες που επιχειρεί να θέσει ο άνθρωπος, άρχισε να τρώει τον ασφάλτινο δρόμο και απειλεί σήμερα να καταστρέψει όλο το έργο που κατασκευάστηκε πριν έναν χρόνο αλλά και το σιδερένιο γεφύρι που ενώνει τη Λαγκάδα με τον υπόλοιπο κόσμο. Μεγαλύτερο πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται για τα τρία παιδιά που πρέπει να ταξιδεύουν καθημερινά.

Πόσο στοίχισε το έργο

Η εργολαβία που είχε ανατεθεί πριν από έναν χρόνο από την Περιφέρεια Ηπείρου άγγιζε τα 350.000 ευρώ. Με κάποιες απευθείας αναθέσεις για μηχανήματα και άλλες ανάγκες, μέλη της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας Ηπείρου υποστηρίζουν ότι το κόστος του έργου μπορεί να έφτασε και τα 500.000 ευρώ!

Για να φτάνουμε σήμερα να παρακολουθεί η ακριτική περιοχή το γκρέμισμα μέσα σε διάρκεια ενός έτους, των όσων κατασκευάστηκαν πέρσι, σημαίνει ότι κάτι δεν μελετήθηκε σωστά ή ακολούθως, δεν κατασκευάστηκε σωστά.

Μπορεί να χρεώνουμε στη φύση, στα ακραία καιρικά ή άλλα φαινόμενα προβλήματα, ζημιές, καταστροφές αλλά εν προκειμένω, ο καταλυτικός ανθρώπινος παράγοντας έβαλε το χέρι του, για κακό.