Ο Δήμαρχος Κόνιτσας Ανδρέας Παπασπύρου έχει θέσει το θέμα στην Περιφερειακή Αρχή και η πρώτη απάντηση του Περιφερειάρχη ήταν πως απαιτείται η επικαιροποίηση της μελέτης που πληρώθηκε μεν αδρά και ολοκληρώθηκε πριν από λίγα χρόνια, χωρίς προφανή σκοπιμότητα, μιας και επρόκειτο για ένα πανάκριβο έργο. Η δεύτερη υπόσχεση της Περιφέρειας είναι να αναζητηθεί πιθανή χρηματοδοτική πηγή για το έργο που θα εφαρμόσει το ένα κλάσμα της μελέτης, ώστε να μη γίνει η επικαιροποίηση της μελέτης αν δεν εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση.

Το έργο που θα αυξήσει τις ποσότητες του πόσιμου ύδατος για την Κόνιτσα και κάποια από τα χωριά ενδεχομένως του ακριτικού Δήμου, αξιολογείται ως μεγίστης σημασίας για τη δημοτική αρχή του Ανδρέα Παπασπύρου και ο Δήμαρχος δηλώνει έτοιμος να διεκδικήσει την ωρίμανσή του στη διάρκεια αυτής της δημοτικής θητείας, ώστε σε έναν ορατό ορίζοντα, να ξεκινήσει η κατασκευή και να ολοκληρωθεί.

Δε στοχεύει μόνο στην παροχή νερού για ύδρευση αλλά θεωρεί ότι μπορεί να προχωρήσει και μια μονάδα εμφιάλωσης νερού στην περιοχή, από ιδιώτη, ώστε να δημιουργηθούν και θέσεις εργασίας. Το νερό άλλωστε είναι πάρα πολύ και χάνεται στη θάλασσα, λέει ο Δήμαρχος επικαλούμενος το επιχείρημα που ακούστηκε από όσους υποστήριξαν τη μελέτη, πριν από πολλά χρόνια.

Το ιστορικό

Αυτό που τόνισε ο Δήμαρχος Κόνιτσας, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΒΗΜΑ Τηλεόραση, είναι πως το έργο που προτείνει για την πόλη του, διαχωρίζει την παλιά μελέτη της Περιφέρειας Ηπείρου, η οποία αφορούσε το έργο της μεταφοράς νερού από διαφορετική πηγή στο Λεκανοπέδιο Ιωαννίνων, για τον εμπλουτισμό της Λίμνης αλλά και για την αξιοποίησή του ως πόσιμου. Αυτός ζητά να διαχωριστεί η μελέτη μόνο στο κομμάτι που αφορά το Δήμο του.

Το έργο αυτό έχει την προϊστορία του και δίχασε την τοπική κοινωνία, επί χρόνια. Άρχισε να απασχολεί την περιοχή από τη δεκαετία του ’90. Το 2003 έγινε διαγωνισμός για τη μελέτη με χρηματοδότηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Δεν ανατέθηκε όμως ποτέ, καθώς η προκήρυξη του διαγωνισμού κρίθηκε φωτογραφική από τον τότε Γ.Γ. Περιφέρειας Ηπείρου Δ. Πανοζάχο, που ανέλαβε την άνοιξη του 2004. Το 2005 η Περιφέρεια Ηπείρου ανέθεσε την ευθύνη για τη μελέτη στην πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, η οποία αποφάσισε μεταφορά νερού μόνο για ύδρευση από τον Αμάραντο. Παράλληλα, η Περιφέρεια ενέκρινε το ποσό των 900.000 ευρώ για τη μελέτη από εθνικούς πόρους.

Παρ’ ότι το ΤΕΕ/ΤΗ ήταν αρνητικό σε ένα τέτοιο έργο, η επιτροπή που συνέστησε ο Νομάρχης τότε Αλ. Καχριμάνης με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΤΕΕ, του ΙΓΜΕ, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ.ά. γνωμοδότησε υπέρ της υλοποίησης του έργου. Η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ εξέφρασε επίσης, την επιφύλαξή της για την αναγκαιότητα του έργου, με τον ειδικό γραμματέα Υδάτων Αν. Ανδρεαδάκη, να χαρακτηρίζει τότε το έργο ως «έσχατη λύση», ωστόσο η τελευταία Νομαρχιακή Αρχή των Ιωαννίνων και πρώτη αιρετή περιφερειακή αρχή της Ηπείρου προχώρησε κανονικά τη μελέτη, αγνοώντας και τις προβλέψεις του υπό εκπόνηση τότε διαχειριστικού σχεδίου για τα ύδατα στην περιοχή. Η σύμβαση με την ανάδοχο μελετητική εταιρία υπογράφηκε το 2010.

Η μελέτη ολοκληρώθηκε το 2012 και προέβλεπε την κατασκευή κλειστού αγωγού Φ900 μήκους 80 χιλιομέτρων που θα μεταφέρει με φυσική ροή μέχρι τις πηγές Τούμπας το άφθονο και καλής ποιότητας νερό από τις πηγές Αμαράντου, που χάνεται ανεκμετάλλευτο. Η διαδρομή ακολουθεί μετά τον Αμάραντο, την Αγία Βαρβάρα, τα Καβάσιλα, φθάνει στην εθνική οδό Κόνιτσας-Ιωαννίνων, με πρόβλεψη για παροχή νερού στην Κόνιτσα και κατά μήκος του εθνικού δρόμου καταλήγει στο αντλιοστάσιο των πηγών Τούμπας. Από την Τούμπα και μετά, για την διάθεση του νερού, θα αναλάμβαναν ΔΕΥΑΙ και ΣΥΔΚΛΙ.

Το 2014 τέλος – και έκτοτε αγνοείται η τύχη του έργου – η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Ηπείρου γνωμοδότησε θετικά επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αγνοώντας την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κόνιτσας, το οποίο είπε «όχι» στη μελέτη. Οι Δήμοι Πωγωνίου και Ζίτσας που θα διέτρεχε ο αγωγός… δίνοντας ποσότητες νερού στα χωριά, δεν έδειξαν ποτέ ενδιαφέρον για το έργο, ενώ παλιότερα, αντίθετοι στη μελέτη ήταν ως πρόεδροι της ΔΕΥΑΙ και του ΣΥΔΚΛΙ αντίστοιχα, Νίκος Γκόντας και Γιάννης Εμμανουηλίδης.

Οι αντιφάσεις της Περιφέρειας και η πρόταση

Ενδεχομένως, αν δεν πρόκειται για μια υπόσχεση χωρίς περιεχόμενο από την πλευρά της Περιφέρειας Ηπείρου προς το Δήμο Κόνιτσας, το αποτέλεσμα της τελευταίας κινητικότητας για τη συγκεκριμένη μελέτη, θα ήταν η αξιοποίηση μιας μελέτης που κόστισε περί τα 900.000 ευρώ, για να σκονίζεται σήμερα στα συρτάρια. Ένα έργο που δεν είχε την κοινωνική αποδοχή και απαίτησε μια πανάκριβη μελέτη, με τον ίδιο αρνητικό πρωταγωνιστή… Σα να μιλάμε για τη λεωφόρο Νιάρχου, ας πούμε…

Και αν η περιφερειακή αρχή τώρα, επικαλείται στο Δήμαρχο Κόνιτσας την ανάγκη να διασφαλιστεί η χρηματοδοτική πηγή του έργου, προκειμένου να προχωρήσει στην επικαιροποίηση της παλιάς μελέτης, έχει ενδιαφέρον να συγκρίνουμε λίγο τα νούμερα: η μελέτη κόστισε περί το 1 εκατ. ευρώ, ενώ η επικαιροποίηση θα χρειαστεί μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Το όλο έργο για τη μεταφορά νερού από τον Αμάραντο στο Λεκανοπέδιο κόστιζε 106 εκατ. ευρώ, ενώ το κόστος για το 1/5, ίσως και λιγότερο, του φυσικού αντικειμένου, ως την Κόνιτσα δηλαδή, θα είναι υποπολλαπλάσιο.

Την υπευθυνότητα που δείχνει σήμερα η Περιφέρεια για τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, δεν την έδειξε και πριν από 7-8 χρόνια, όταν ανέθετε τη μελέτη. Ή μήπως είχε διαθέσιμα τα 106 εκατ. ευρώ;;

Επειδή τέλος, η πρόταση του κ. Παπασπύρου εμπλέκει τον ιδιωτικό παράγοντα, και επειδή η Τ. Καλογιάννη μας προϊδέασε για έργα με ΣΔΙΤ στην Ήπειρο, μιλώντας προχθές από το εργοστάσιο επεξεργασίας ΑΣΑ, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό…

Πηγή: εφημερίδα "Νέοι Αγώνες"  19/1/2018