Στο ψήλωμα του δρόμου, εκεί στην τελευταία στροφή που χάνεται η Κόνιτσα οριστικά απ’ τα μάτια, σταμάτησα για λίγο το αυτοκίνητο. Βγήκαμε έξω και στρέψαμε το βλέμμα δυτικά. Αγναντέψαμε τον κάμπο ως την άκρη του ορίζοντα, ως τις χιονισμένες κορυφές της Νεμέρτσικας, σύνορο ανάμεσα σ’ Ελλάδα και Αλβανία. Η μακρόστενη πεδιάδα έμοιαζε με πελώριο υφαντό, καμωμένο από τον αργαλειό της φύσης.
Περισσότερα: Παρουσίαση της Κόνιτσας απο το Ελληνικό Πανόραμα