Βρίσκεστε εδώ: HomeΤα χωριάΠαρουσίασηΤα χωριά της ΚόνιτσαςΔίστρατο (Μπριάζα)

Δίστρατο (Μπριάζα)

Πληροφορίες

Το Δίστρατο (υψόμετρο 1020 μ.) βρίσκεται στα όρια του Ν. Ιωαννίνων και Ν. Γρεβενών, στους πρόποδες της Βασιλίτσας και του Σμόλικα.

Είναι το τελευταίο χωριό της Λάκκας Αώου . Σήμερα είναι το μεγαλύτερο χωριό της επαρχίας. Συνορεύει με τα χωριά της Ηπείρου Άρματα και Λάιστα και της Μακεδονίας Περιβόλι, Αβδέλα, Σμίξη και Σαμαρίνα. Στη γεωγραφική του θέση οφείλεται και το όνομά του. Είναι χωριό που έχει δύο δρόμους-στράτες, έναν προς τα Γρεβενά και έναν προς την Κόνιτσα. Είναι περιτριγυρισμένο από πολλά βουνά, όπως Βασιλίτσα (2.249 μ.), Γουμάρα, Νάνα, Τσιούκα, Μπότσια κ.ά. Η έκτασή του διασχίζεται από τον Αώο και τον παραπόταμό του Βριάζη. Είναι χτισμένο στις Ν.Δ. πλαγιές της Βασιλίτσας σε υψόμετρο 1.100 μ.

Απέχει 110 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα και 60 χιλιόμετρα από τα Γρεβενά.

Στη διοικητική αλλαγή της χώρας που συντελέστηκε με τον Καποδίστρια παρέμεινε Κοινότητα.

Σ' αυτό συντέλεσαν δύο κυρίως λόγοι:

Πρώτα, η μεγάλη απόσταση από την έδρα οποιουδήποτε Δήμου αποτελούσε σημαντικό παράγοντα δυσκολίας για την παρακολούθηση και την επίλυση των πολλών προβλημάτων και δεύτερον, η άρτια οργάνωση της Κοινότητας (μηχανοργάνωση, λειτουργία ΚΕΠ κλπ) σε συνδυασμό με την ύπαρξη των προϋποθέσεων για πολύπλευρη ανάπτυξη (ύπαρξη νέων ανθρώπων, Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας).

Εκτός από τον ανερχόμενο τουρισμό οι κάτοικοι απασχολούνται κυρίως ως δασεργάτες. Όμως το επάγγελμα αυτό διέρχεται μεγάλη κρίση όχι μόνο επειδή υπάρχει χαμηλή ζήτηση του προϊόντος λόγω της εισαγωγής φτηνού υλικού από το εξωτερικό (στύλοι ΔΕΗ κλπ), αλλά και από το ότι το παραγόμενο προϊόν απορροφάται σε τιμές κάτω του κόστους.

Λίγοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και την πεστροφοκαλλιέργεια.

Υπάρχουν και ορισμένοι που ασχολούνται στον πρωτογενή τομέα επεξεργασίας του ξύλου (μαραγκοί, επιπλοποιοί, παραγωγοί ξυλοκάρβουνου).

Το βέβαιο είναι ότι τα εισοδήματα από αυτές τις ασχολίες είναι πολύ μικρά.

Έτσι, όλοι επιζητούν την συμπλήρωση του εισοδήματος τους από άλλες πηγές που έχουν σχέση με τον τουρισμό.

Λειτουργεί επίσης από 35ετίας η Τεχνική Σχολή του ΕΟΜΜΕΧ στον κλάδο ταπητουργίας, όπου απασχολούνται 15 γυναίκες. Στη Σχολή κατασκευάζονται χαλιά άριστης ποιότητας.

Η μετανάστευση έπληξε τους Διστρατιώτες. Πολλοί έχουν διασκορπιστεί σε όλα τα μέρη της γης. Υπάρχουν χωριανοί στη Ν. Αφρική, στην Αμερική , στην Αυστραλία και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Σημαντική είναι επίσης και η εσωτερική μετανάστευση.

Φύση

Την σπάνια χλωρίδα (ρόμπολα, οξιές, πεύκα, δρυς, έλατα, κέδρα) καθώς και την πανίδα (αρκούδα, αγριόγιδα, ζαρκάδια, πουλιά πολλών ειδών, λύκοι) της περιοχής μπορεί να θαυμάσει ο περιπατητής διερχόμενος το σημαδεμένο ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε6. Ένα μονοπάτι που το τμήμα του Σαμαρίνα -Δίστρατο- Βωβούσα είναι από τα πιο άγρια αλλά συνάμα και από τα πιο όμορφα αφού διέρχεται από το Σμόλικα και τη χαράδρα Αώου.

Πηγή: www.distrato.com

Ιστορία

Ιστορία

Σύμφωνα με την παράδοση το χωριό πρωτοχτίστηκε στην τοποθεσία Μπουρτζόι. Άλλη παράδοση αναφέρει ότι στην περιοχή του Διστράτου υπήρχε αρχαίος οικισμός, ο οποίος ίσως αναγόταν στη ρωμαϊκή εποχή, τότε που η Κόνιτσα συνδεόταν με τα Γρεβενά μέσω του παραποτάμιου δρόμου.
Το Δίστρατο στην ιστορική του πορεία γνώρισε διάφορες επιθέσεις και καταστροφές. Κατά την περίοδο της ρωμαιοκρατίας στην περιοχή παρέμεναν στρατιωτικές μονάδες, με τις οποίες οι ντόπιοι κάτοικοι έρχονταν σε επαφή για επαγγελματικούς λόγους που είχε ως αποτέλεσμα να δεχτούν τη βλάχικη γλώσσα. Έτσι για μια μεγάλη περίοδο η βλάχικη γλώσσα ήταν η μητρική γλώσσα των κατοίκων παράλληλα με την ελληνική.

Λόγω της στρατηγικής του θέσης έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Ελληνοιταλικό πόλεμο και κατόπιν στο πέρασμα των Γερμανών.
Η μεγαλύτερη καταστροφή του χωριού έγινε το 1943-44, όταν οι Γερμανοί έκαψαν από τα 204 σπίτια τα 178. Έτσι σήμερα στο Δίστρατο δεν υπάρχουν παλιά αξιόλογα κτίρια.
Τη μεγάλη συμμετοχή των Διστρατιωτών στην Εθνική αντίσταση διαδέχτηκε η δοκιμασία και η συμφορά του Εμφυλίου πολέμου. Ο πληθυσμός μειώθηκε πολύ από τις απώλειες στα πεδία των μαχών και από την φυγή εκατοντάδων νέων στις πρώην ανατολικές χώρες.

Όπως σε όλα τα βλαχόφωνα χωριά της Πίνδου έτσι και στο Δίστρατο η ρουμανική προπαγάνδα άπλωσε τα πλοκάμια της από τα χρόνια της τουρκοκρατίας και προσπάθησε να παρασύρει τους κατοίκους του. Το όνειρο των οργάνων της ήταν η ανασύνταξη ρωμαϊκών λεγεώνων και η ίδρυση «Πριγκιπάτου της Πίνδου». Για τον σκοπό αυτό στράφηκαν με μανία εναντίον όλων εκείνων που παρέμεναν σταθεροί στις ελληνικές πεποιθήσεις. Ακολούθησαν σκληροί διωγμοί, κακοποιήσεις, εξορίες και αρπαγές . Η ρουμανική προπαγάνδα δεν κατόρθωσε να τραβήξει με το μέρος της του Διστρατιώτες, εκτός από μερικούς φτωχούς στους οποίους μοίραζε χρήματα και υποσχόταν ότι τα παιδιά τους θα σπουδάσουν δωρεάν στη Ρουμανία. Η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων στάθηκε πιστή στις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις και δεν δέχτηκαν με κανένα τρόπο την αλλαγή της γλώσσας, ούτε στο σχολείο ούτε στην εκκλησία. Λειτούργησα όμως για ένα μακρό διάστημα και ρουμανικό σχολείο με λιγοστούς μαθητές.

Ιστορικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ναός του Προφήτη Ηλία που σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε το 1602. Έχει κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου με ελαφρόπετρα (γκιγκουάρα) και μέσα στο ναό βρίσκεται η εικόνα της Παναγίας της γνέθουσας. Παρατηρούμε δηλαδή εδώ πως ο αγιογράφος συνδύασε την Παναγία με την κύρια ασχολία των γυναικών του χωριού που ήταν το γνέσιμο του μαλλιού.

Παλιά επαγγέλματα

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα επαγγέλματα που ασκούσαν οι κάτοικοι του χωριού σε παλιότερες εποχές. Τα κυριότερα επαγγέλματα των Διστρατιωτών ήταν του υλοτόμου, του κατρανά, του κτηνοτρόφου και του κιρατζή. Οι περισσότεροι υλοτόμοι και δασεργάτες εργάζονταν στην Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία και τη Θεσσαλία. Στα παλιά τα χρόνια υπήρχαν υλοτόμοι, οι οποίοι δεν μεταχειρίζονταν καθόλου πριόνι. Ήταν τέλειοι τεχνίτες και μόνο με το τσεκούρι έβγαζαν γρεντές, πέλες, πάσσαλους, ξυλοδέματα και σανίδες ακόμα. Υπήρχαν βέβαια και οι σιάρες, τα μεγάλα πριόνια, που τις δούλευαν δυο δυο. Με αυτές γκρέμιζαν τα δέντρα και τεμάχιζαν τους κορμούς, τους οποόυς ύστερα τετραγώνιζαν με τις τσεκούρες. Χρησιμοποιούσαν και τα μπρατσόλια, μεγάλα χειροπρίονα για σανίδια και καδρόνια. Όπου υπήρχε νερό έστηναν νεροπρίονα, τα οποία όμως απαιτούσαν ειδικές γνώσεις για το στήσιμο και ήταν μια δύσκολη δουλειά.

Το επάγγελμα του κατρανά ήταν επίσης διαδεδομένο. Θέρμαιναν με ειδικό τρόπο το δαδί και έβγαινε το κατράνι, το οποίο εκείνη την εποχή το χρησιμοποιούσαν στις πληγές, κυρίως των ζώων, για επούλωση και θεραπεία.

Άλλοι επίσης έβγαζαν το φλοιό από τις ρίζας των πουρναριών και τις πουλούσαν στα βυρσοδεψεία της Θεσσαλίας, ιδίως στο Βόλο.

Το επάγγελμα του κιρατζή το ασκούσαν αρκετοί Διστρατιώτες. Με τα μουλάρια τους έφταναν μέχρι την Πρέβεζα, τη Σαγιάδα, την Αυλώνα, την Κορυτσά, τα Μπιτώλια, τη Θεσσαλονίκη, το Βόλο κ.ά. μεταφέροντας ταξιδιώτες, εμπορεύματα και ξυλεία.


 

Φωτογραφίες

 

Δείτε περισσότερα στην ενότητα Φωτογραφίες

Φορείς



Δείτε περισσότερα στην ενότητα Φορείς & Σύλλογοι

Συνδέσεις



Δείτε περισσότερα στην ενότητα Συνδέσεις

Τουρισμός



Η τουριστική ανάπτυξη ξεκίνησε όταν πριν 30 χρόνια οι Γερμανοί καγιάκερς χρησιμοποιούσαν τον Κουκουμάντρι ποταμό ως αφετηρία για τις περιπέτειές τους στη άγρια διαδρομή του Αώου.

Αυτό που τώρα αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη του χωριού και όλης της περιοχής, είναι το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας, μέρος των εγκαταστάσεων του οποίου βρίσκονται στα διοικητικά όρια της Κοινότητας. Σαν ένα από τα καλύτερα Χιονοδρομικά Κέντρα έλκει πολύ κόσμο. Έχει μεγάλη ποσότητα αλλά και άριστη ποιότητα χιονιού και απέχει από το Δίστρατο 11 χιλιόμετρα.

Με πρωτοβουλία του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινοτικής Επιχείρησης εντάχθηκαν στο πρόγραμμα LEADER I, έργα πνοής για την περιοχή μας. Πέρα από τα ενοικιαζόμενα τουριστικά καταλύματα, τα εργαστήρια λαϊκής τέχνης, βελτιώσεις δρόμων, κατασκευάστηκε υπαίθριο θέατρο, χώρος υποδοχής τουριστών καθώς ένα παραδοσιακό μαντάνι και νεροτριβή.

Οι δύο τελευταίες κατασκευές λειτουργούν με το παραδοσιακό τρόπο της υδροκίνηση και είναι χρήσιμες ως κατασκευές η μεν νεροτριβή για το πλύσιμο των μάλλινων υφαντών, το δε μαντάνι για την επεξεργασία μάλλινων υφασμάτων (μπανταλίου) από το οποίο φτιάχνονταν παντελόνια και άλλα είδη ένδυσης.

Υπάρχει και Κοινοτική βιβλιοθήκη με πλούσια συλλογή βιβλίων που είναι προσιτή σε όποιον ενδιαφέρεται να περνάει διαβάζοντας το ελεύθερο χρόνο του.

Σημαντική είναι η παρέμβαση της Κοινότητας μας στο Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας. Έχει κατασκευάσει διώροφο Chalet εξ ολοκλήρου από κορμούς δέντρων που αποτελεί κόσμημα για την περιοχή.

Τόσο η κατασκευή του όσο και η περίοπτη θέση του αποτελούν σημείο έλξης για τους επισκέπτες του Χιονοδρομικού Κέντρου Βασιλίτσας.

Στο εργαστήριο λαϊκής τέχνης μπορεί κανείς να βρει χειροποίητες κλίτσες και άλλα ξύλινα μικροαντικείμενα.

Πηγή: www.distrato.com





Χάρτες, δορυφορικές, εικόνες, βίντεο.

Δορυφόρος



Xάρτης


Φωτογραφίες




Βίντεο


  • Σμόλικας αλπική ζώνη
  • Ο ετήσιος χορός του ΑΜΣ Πίνδος Κόνιτσας_8
  • Σμόλικας 2007
  • Ο Άγιος Νικάνορας

Συντάκτες



Pagemaker