Γεννήθηκε στην Κόνιτσα, όπου περνάει τα παιδικά του χρόνια και τελειώνει το Δημοτικό Σχολείο.

Στα Γιάννινα τελειώνει το Γυμνάσιο - Ζωσιμαία Σχολή (Πρότυπο Γυμνάσιο). Ως τελειόφοιτος της Ζωσιμαίας σκηνοθετεί και ανεβάζει την Αντιγόνη του Σοφοκλή με μεγάλη επιτυχία, προσαρμόζοντας στη μουσική του Μέντελσον τους στίχους του Σοφοκλή.

Στην Αθήνα πτυχιούχος της Νομικής και αργότερα διδάκτορας: της Νομικής Σχολής (Σορβόνη) του Πανεπιστημίου Παρισίων. Στο Παρίσι παρακολουθεί μαθήματα Κοινωνιολογίας και Οικονομικών στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Στα δύσκολα χρόνια της Ιταλογερμανικής Κατοχής παίρνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Από τους ιδρυτές της ΕΑΜ της Κόνιτσας, πρώτος γραμματέας της επαρχιακής ΕΠΟΝ. Αργότερα υπεύθυνος της Γραμματείας Τύπου της Πανηπειρωτικής Επιτροπής του ΕΑΜ. Για ένα μήνα στα τέλη του 1943, βρίσκεται κοντά στον Άρη Βελουχιώτη πάνω στα βουνά της  Ρούμελης.
Το 1944 επιστρέφει στην Επαρχία της Κόνιτσας και ασχολείται με πολιτιστικά θέματα της Αντίστασης, δημιουργία τοπικού λαϊκού θεάτρου, προβλήματα αυτοδιοίκησης κλπ.
Ως φοιτητής της Νομικής Σχολής εκλέγεται Πρόεδρος του Συλλόγου Ηπειρωτών Σπουδαστών, σε συνέχεια Πρόεδρος του Συλλόγου Επαρχιωτών Σπουδαστών, και τελικά Γενικός Γραμματέας της Πανσπουδαστικής Επιτροπής που ισοδυναμούσε τότε με τη σημερινή ΕΦΕΕ.  Με την ιδιότητα του αυτή ορίζεται Γραμματέας του ελληνικού τμήματος της ΠΟΔΝ (Παγκόσμιας Οργάνωσης της Δημοκρατικής Νεολαίας).
Κατά το διάστημα 1947 -1951 εκλέγεται Πρόεδρος του Κ. Στης Δ.Α.Ν. (Δημοκρατικής Αριστερής Νεολαίας - Οργάνωσης Νέων της Ένωσης Δημοκρατικών Αριστερών - Σοφιανόπουλος)

Σε μόνιμη αντίθεση και αντιπαράθεση με την επικρατούσα τότε ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης, επιστρατεύεται και υπηρετεί τη θητεία του στο Μακρονήσι. Εκλεγείς ως Καθηγητής Πανεπιστημίου δεν διορίζεται λόγω κοινωνικών φρονημάτων. Έχει συγγράψει εν τω μεταξύ βιβλία και άρθρα νομικής επιστήμης.
Το 1965 συμμετέχει στον Πολιτικό Όμιλο Αλέξανδρος Παπαναστασίου. Η χούντα τον συλλαμβάνει και τον κρατεί φυλακισμένο στην Πεύκη σε πλήρη απομόνωση.
Από το 1950 είναι εγκαταστημένος στην Αθήνα ως δικηγόρος"- νομικός σύμβουλος επιχειρήσεων, ειδικευμένος σε θέματα Εμπορικού και Εργατικού Δικαίου.



Το περιοδικό Κόνιτσα


Εκεί δραστηριοποιείται ανασυσταίνοντας την Αδελφότητα των Κονιτσιωτών και το 1962 παίρνει την πρωτοβουλία και εκδίδει το περιοδικό «ΚΟΝΙΤΣΑ» που για μία εποχή θεωρείται ως το πιο συγκροτημένο και άρτιο επαρχιώτικο περιοδικό.

Το 1973 σταματάει την έκδοση του περιοδικού για να μην υποκύψει στη δημοσίευση προπαγανδιστικού για τη χούντα υλικού.
Η αρθρογραφία του στο περιοδικό είναι βασικά αγώνας για την συγκράτηση της εκκένωσης των χωριών, μελέτη για την βιωσιμότητα της επαρχίας. Σχεδιασμοί και προγράμματα ανάπτυξης, που έκαναν τον Οικονομικό Ταχυδρόμο (Γιάννης Μαρίνος) να γράψει πως είναι ένας σύγχρονος οραματιστής ο συγγραφέας τους (Γιάννης Λυμπερόπουλος).

Το σύνολο των σχετικών σκέψεων αυτής της εποχής στο περιοδικό ΚΟΝΙΤΣΑ βγήκαν σε τομίδιο  με τίτλο «Βασικοί Αναπτυξιακοί Στόχοι στο χώρο της Επαρχίας» και χρησίμευαν σαν βάση εισήγησης του συγγραφέα στον Όμιλο Παπαναστασίου πάνω στο θέμα Περιφερειακή Ανάπτυξη.


Συγγραφικό έργο

Με βάση δημοσιεύματα στο περιοδικό ΚΟΝΙΤΣΑ που αναφέρονταν σε πολιτιστικά - ιστορικά θέματα συγκροτούνται τα δύο βιβλία που βρίσκονται κάτω από το γενικό τίτλο «Νεοελληνική Πολιτιστική Μαρτυρία» του «Παζαριού Ανατομή» και «Ορεινοί και Μεθόριοι» που εκδόθηκαν στην Αθήνα και πήραν σημαντικές κριτικές, δημοσιευμένες σε εφημερίδες, περιοδικά. ΕΡΤ κλπ. Τα δύο αυτά βιβλία που ενώ βρίσκονται στο χώρο της λογοτεχνίας προσφέρουν στον αναγνώστη ένα πραγματικό θησαυρό κοινωνιολογικών, εθνολογικών και λαογραφικών στοιχείων έγιναν αντικείμενα μελέτης και αντικείμενο μίμησης σε πάρα πολλούς έλληνες διανοούμενους ακόμα και σης αίθουσες των Πανεπιστημίων, συνιστώμενα από καθηγητές κλπ.
Τα παραπάνω βιβλία συμπληρώθηκαν με το βιβλίο «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ» που είναι περισσότερο ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΙΩΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Το 1980 δημοσιεύεται το βιβλίο «Η ΓΟΥΡΝΑ ΠΟΥ ΚΟΧΛΑΖΕ» αφήγημα - χρέος του συγγραφέα προς την Εθνική Αντίσταση.
Όλα τα παραπάνω βιβλία μαζί με τα τελευταία του «ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ», «ΚΟΝΙΤΣΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Α και Β>> που εκδίδεται αργότερα σαν ενιαίος τόμος από το Δήμο Κόνιτσας αλλά και πάρα πολλές ειδικές μελέτες (ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ, ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ, ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ κλπ.) αναφέρονται στην Κόνιτσα.
Πέραν αυτών η πολυχρόνια παραμονή του Γιάννη Λυμπερόπουλου στην Αθήνα και η αστική του θητεία σε αυτή του έδωσαν την αφορμή για το γράψιμο και τη δημοσίευση με το γενικό τίτλο «ΑΣΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ» τριών βιβλίων:
ΕΝΤΑΞΗ (δημοσιεύτηκε λογοκριμένο από την κυβέρνηση Μαρκεζίνη του 1974),
ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ (1978) που αναφέρεται στο χώρο της αμφισβήτησης και
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ (1989) αναφέρεται στο πάρα πολύ συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια φαινόμενο ενός επιχειρηματία που προέρχεται από την αριστερά και αναγκάζεται να αντιμετωπίζει με τη νέα του ιδιότητα όλα εκείνα τα προβλήματα των σχέσεων εργοδότη - εργάτη από την πλευρά που άλλοτε .πολεμούσε.
ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ (2003) εφτά διηγήματα από
τη σύγχρονη ζωή.
ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ (2003) νουβέλα για τη μποέμικη φοιτητική ζωή των ετών 1945 - 47 στην Αθήνα, με τις τραγικές εξελίξεις εξ αιτίας του εμφυλίου.
ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΜΕΤΑΞΙ (2004) τρεις νουβέλες από τα δύσκολα χρόνια.
ΠΟΥΡΕΙΜ ΑΠΟΨΕ (Γιάννενα 1939) 2004 Αναμνήσεις - Χρονικό από τη Ζωσιμαία Σχολή του 1939.
ΦΥΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ - ΝΙΚΟΛΑΚΑΙΝΑΣ: Χρονικό ΘΕΣΣΑΛΙΑ - ΚΟΝΙΤΣΑ, της Δεκαετίας 1870.

Δημοσιεύσεις

Ταυτόχρονα με όλα χα παραπάνω ο Γιάννης Λυμπερόπουλος γραφεί μελέτες ιστορικές και αναπτυξιακές και δημοσιεύει σε περιοδικά όπως
«Αρχαιολογικό ταυτότητα της Κόνιτσας», «Τράμπυα -Βούνειμα το αρχαίο ιερό του Οδυσσέα», «Παναγιώτης Χατζηνίκου - Κονιτσιώτης ο ευεργέτης», «Οι Μπέρκοι Παλιά Κονιτσιώτικη - Ηπειρωτική Οικογένεια Τιμαριούχων», «Το Παζάρι της Κόνιτσας>, « Η Κόνιτσα στην Τουρκοκρατία», «Η Κόνιτσα και η ελληνική γλώσσα», «Η Τουρκοκρατία στην Κόνιτσα (θέματα διοίκησης)», «Η ανάπλαση της αγοράς της Κόνιτσας», «Η Βιωσιμότητα της Επαρχίας», «Βιοτεχνικό Πάρκο στην Επαρχία της Κόνιτσας», «Διασυνοριακός χώρος Εμποροβιομηχανικών Δραστηριοτήτων», «Αποκέντρωση Διοικητική και Αυτοδιοίκηση» κλπ.


Για το λογοτεχνικό έργο του Γιάννη Λυμπερόπουλου το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κόνιτσας εξέδωσε σε τομίδιο σχετική μελέτη της κ. Γεωργίας Λαδογιάννη καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Ιωάννινα 1998).
Είναι πατέρας δύο παιδιών. Η σύζυγός του απεβίωσε το 1983.

Είναι ισόβιος Πρόεδρος του Ιδρύματος  Κλέαρχος Παπαδιαμάντης που εδρεύει στην Κόνιτσα.
Τόσο η Ομοσπονδία Αδελφοτήτων Επαρχίας Κόνιτσας στις 3 Αυγούστου 1996 όσο και ο Δήμος Κόνιτσας (Πνευματικό Κέντρο) στις 22 Αυγούστου 1998, τιμώντας την προσφορά του Γ. Λ. στον πολιτισμό και στα γράμματα σε ειδικές τελετές τον βράβευσαν.

Επίσης τιμήθηκε με διάκριση σε ειδική εκδήλωση από τον Δήμο  Ιωαννίνων, την Κοινότητα Νήσου, την Εταιρία Λογοτεχνών και Συγγραφέων  Ηπείρου και το Περιοδικό "Ηπειρωτικά Γράμματα" για την προσφορά τους.
Το δε Ελληνικό Κράτος (Υπουργείο Πολιτισμού) του απένειμε Τιμητική Σύνταξη για την εν γένει σημαντική του προσφορά στα ελληνικά γράμματα και τον ελληνικό Πολιτισμό (.1990)