Πέτρινο γεφύρι που βρίσκεται στην έξοδο της χαράδρας του Αώου ποταμού. Κτίστηκε το 1870 από τον πρωτομάστορα Κώστα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη, στη θέση παλιότερης ξύλινης ( η οποία κατασκευάσθηκε το 1823, παρασύρθηκε από τα νερά το 1833 και επισκευάσθηκε). Μαζί του δούλεψαν και άλλοι 50 μάστορες. Το κόστος κατασκευής της έφτασε τα 12.000 γρόσια. Χορηγοί της, ο Γιάννης Λούλης (50.000 γρόσια), και όλοι οι κάτοικοι της Κόνιτσας, Έλληνες και Τούρκοι.

Είναι πιθανότατα το μεγαλύτερο σε ύψος και πλάτος μονότοξο γεφύρι στην Ήπειρο και στην Ελλάδα (20 x 40μ.). Λόγω των διαστάσεών του, οι παλιοί είχαν προνοήσει να κρεμάσουν μια μικρή καμπάνα που χτυπούσε όταν φυσούσε δυνατός αέρας, προειδοποιώντας τους περαστικούς ότι το πέρασμα του γεφυριού ήταν επικίνδυνο. Παρόμοιο καμπανάκι τοποθετήθηκε από τον Εξωραϊστικό σύλλογο Κόνιτσας το 1975, αφού η παλιά είχε καταστραφεί πριν από χρόνια από τους πολέμους. Στην μοναδικότητα του γεφυριού συμβάλλει και το εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον.

Χρησιμοποιήθηκε ως μοναδικό πέρασμα των κατοίκων για πολλά χρόνια και ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται από όσους δεν θέλουν να περάσουν από την άχρηστη πλέον Μπέλεϋ . Χαρακτηριστικό είναι ότι άντεξε όταν οι Τούρκοι προσπάθησαν να το ανατινάξουν το 1913.