Στην Κόνιτσα παλαιότερα φωτιές άναβαν σε πολλούς μαχαλάδες και ο ανταγωνισμός για την ομορφότερη και τη μεγαλύτερη , φωτιά κρατούσε πολλές μέρες.
Στην πάνω Κόνιτσα διαδικασία για τη συγκέντρωση των κέδρων και το στήσιμο του έλατου έπαιρνε ένα τελετουργικό χαρακτήρα. Μικροί και μεγάλοι, βρισκόταν σε «οργασμό» κινητοποιήσεων. Όλη την εβδομάδα οργάνωναν ολόκληρη εκστρατεία με εθελοντική προσφορά προσωπικής εργασίας και αναλάμβαναν το κόψιμο και τη μεταφορά των κέδρων και των ξύλων από τις πλαγιές του Αηλιά της Παναγίας και του Αη Θανάση.
Όλη την εβδομάδα πριν τις απόκριες μικροί και μεγάλοι ντύνονταν καρναβάλια και πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι χτυπώντας πόρτες. Όπου τους άνοιγαν έμπαιναν μέσα, πειράζοντας όσους βρισκόντουσαν στο σπίτι και οι νοικοκύρηδες τους προσέφεραν κεράσματα.
Την Κυριακή το πρωί μικροί και μεγάλοι ξεκινούσαν για την κοπή του έλατου στην περιοχή πάνω από τα πλατανάκια. Με τσεκούρια και τριχιές ανηφόριζαν προς το δάσος για να επιλέξουν το σωστό έλατο. Το πρωινό τσίπουρο συνόδευε τα αστεία και τα πειράγματα (κυρίως των μεγαλυτέρων) για τις ...ικανότητες τους στο κόψιμο και το τράβηγμα του δέντρου. Αφού κόβανε τον έλατο το τραβούσαν με τις τριχιές στον δρόμο και με φωνές και πειράγματα τον έσερναν μέχρι τις Καρυές όπου και τον έστηναν. Στην συνέχεια γέμιζαν τα κενά του δένδρου με κλαδιά κυρίως από κέδρα μέχρι την κορυφή του.
Το βράδυ όλοι μικροί και μεγάλοι ντυμένοι καρναβάλια συγκεντρώνονταν γύρω από την μεγάλη φωτιά.
Οι λεγόμενοι «μασκαράδες» χορεύανε και τραγουδούσανε με την συνοδεία κλαρίνων και βιολιών γύρο από την μεγάλη φωτιά του έλατου, γελούσαν και έκαναν αστεία μεταξύ τους.
