Το 167 π.χ. ο Ρωμαίος Αιμίλιος Παύλος εξαπέλυσε επίθεση κατά της Ηπείρου από την οποία καταστράφηκαν ολοσχερώς 70 ηπειρωτικές πόλεις και 150.000 Ηπειρώτες σέρνονται σκλάβοι.

Η Κόνιτσα και ειδικότερα η περιοχή του Κάστρου της Κόνιτσας δεν είναι βέβαιο ότι ακολούθησε την τύχη των λοιπών πόλεων και οικισμών της Μολοσσίας, των οποίων η "χώρα" αφανίστηκε και οι κάτοικοι εξανδραποδίστηκαν. Αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν την επιβίωση μικρού αριθμού κατοίκων στο Κάστρο, έως τα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ.

Συγκεκριμένα στην συλλογή νομισμάτων των Κονιτσιωτισών Ελένης και Ευανθίας Διαμάντη πού έχουν περισυλλέγει στο Κάστρο τής Κόνιτσας και στις υπώρειες του, υπάρχουν δυο νομίσματα του τελευταίου Κοινού των Ηπειρωτών, πού Ιδρύθηκε το 148 π.Χ.. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάποιοι κάτοικοι του Κάστρου αυτού επιβίωσαν τής καταστροφής και ανάπτυξαν συναλλακτικές δραστηριότητες (εμπόριο προϊόντων με άλλες περιοχές τής Ελλάδας), χωρίς να αποκλείεται να είχε μείνει ανέπαφος και ο οικισμός γύρω από το Κάστρο.

Έκτοτε επικρατεί στην περιοχή η οικονομική αναδιάρθρωση που επέβαλαν οι Ρωμαίοι στις ελληνικές επαρχίες.
Οι Ρωμαίοι στρατοπεδεύουν πλέον ως δυνάστες στην περιοχή τής Κόνιτσας (αρχαίας Τριφυλίας).
Η δραστηριότητα συγκεντρώνεται γύρω από την Παλαιογορίτσα, όπου μια αγρέπαυλη (villa rustica) αποτελούσε πιθανώς την έδρα ενός εκτεταμένου αγροκτήματος (latifundium).

Η περιοχή της Κόνιτσας ίσως υπαγόταν στην κοντινότερη από τις πόλεις, που κράτησαν κατά τους ύστερους ρωμαϊκούς και πρωτοβυζαντινούς χρόνους τα νομικά χαρακτηριστικά της πόλεως-civitas, στο Βουθρωτό(δίπλα στους σημερινούς Αγίους Σαράντα.)

Τον 3ο αιώνα μ.Χ. η περιοχή δέχεται συχνές επιδρομές βαρβάρων (Ερούλων το 267 μ.Χ.), με τις οποίες θα πρέπει να σχετίζονται οι συστάδες των αποθηκευτικών πίθων που εντοπίστηκαν στην Παναγία Αετόπετρας και στην Παλαιογορίτσα.

Πηγές:
Δρ. Αγγέλικα Ντούζουγλη - Αρχαιολόγος ΙΒ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Υπ. Πολιτισμού
Γιάννη Λυμπερόπουλου - Κόνιτσα. Ιστορία και Πολιτισμός, Χρέος στον τόπο μου