Βρίσκεστε εδώ: HomeΠεριηγήσεις - ΔιαδρομέςΟταν τα καζάνια βράζουν

Οταν τα καζάνια βράζουν

 Μοιάζει με εθνική εορτή... αλλά δεν είναι! Τα καζάνια, ρακοκάζανα, αποστακτήρες, «άμβυκες», πείτε τα όπως θέλετε, παίρνουν φωτιά αυτή την εποχή. Οι περισσότεροι Ελληνες βράζουν «ιδιωτικά» ακολουθώντας μια πατροπαράδοτη τελετουργία, αλλά σε κάποιες περιοχές οργανώνεται μια ολόκληρη γιορτή.

Διαλέξαμε τρεις από αυτές να σας παρουσιάσουμε: τα «Καζάνια 2008» που διοργανώνονται στην Κόνιτσα από τις 14 έως 16 Νοεμβρίου, το καζάνι που «στήνει» η οικογένεια Παπαγεωργίου στον ξενώνα «Θουκυδίδη» στο Καπέσοβο Ιωαννίνων και τη γιορτή τσίπουρου στον Αγιο Παντελεήμονα Αμυνταίου.

«Καζάνια 2008» στην Κόνιτσα

Τριήμερη γιορτή στο κέντρο «Πλατανάκια» με το καζάνι να βράζει μέρα και νύχτα και μουσική από το παραδοσιακό συγκρότημα «Χαλκιάδες»

Με την ονομασία «ΚΑΖΑΝΙΑ 2008», η τουριστική λέσχη Κόνιτσας «ΚΟΝΙΤΣΑ ΝΕΤ» διοργανώνει την 4η γιορτή τσίπουρου, που θα διαρκέσει το τριήμερο από 14 έως 16 Νοεμβρίου. Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο εξοχικό κέντρο «Πλατανάκια» όπου θα είναι στημένο και το καζάνι, ενώ οι παρευρισκόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τη διαδικασία απόσταξης, καθώς το καζάνι θα λειτουργεί όλη μέρα και όλη νύχτα, και να δοκιμάσουν τοπικούς μεζέδες και όσο τσίπουρο... αντέχουν.

Το Σαββατόβραδο θα συνοδευτεί από τη μουσική του παραδοσιακού συγκροτήματος «Χαλκιάδες», ενώ κατά τη διαμονή σας στην περιοχή θα μπορέσετε να κάνετε rafting στα ορμητικά νερά του Βοϊδομάτη, εκδρομή με άλογα περιπάτου, βόλτα στα περίφημα Ζαγοροχώρια ή τα Μαστοροχώρια και την Κυριακή συνεργάτες της λέσχης θα σας συνοδεύσουν στον Εθνικό Δρυμό Βίκου-Αώου, μέχρι τη Μονή Στομίου.

Αξίζει να δείτε

Η Πυρσόγιαννη
Η «πρωτεύουσα» των Μαστοροχωρίων ήταν και είναι η Πυρσόγιαννη, οι κάτοικοι της οποίας ασχολήθηκαν από τον 16ο αιώνα με το πελέκημα της πέτρας, του ξύλου, αλλά και το χτίσιμο, για να εξελιχθούν σε εκπληκτικούς μαστόρους. Ταξίδευαν για πάνω από 4 αιώνες με τους κατοίκους των γύρω χωριών σχηματίζοντας μπουλούκια, και έχτιζαν γεφύρια, εκκλησιές, καμπαναριά, μύλους, λιοτρίβια και φυσικά υπέροχα σπίτια.

Μονή Μολυβδοσκέπαστου
Το φημισμένο μοναστήρι, που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, μετράει σχεδόν 1.300 χρόνια ιστορίας και απέχει περίπου 20 χλμ. από την Κόνιτσα και 2 χλμ. από τα αλβανικά σύνορα. Σύμφωνα με την επιγραφή που σώζεται στο καθολικό της εκκλησίας, χτίστηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Πωγωνάτο γύρω στο 670 . Λέγεται δε ότι ολόκληρη η στέγη του ιερού ναού ήταν σκεπασμένη με πλάκες μολυβιού, το οποίο, όμως πήραν οι Τούρκοι για να κάνουν βόλια για τα ντουφέκια τους.

Το Γεφύρι της Κόνιτσας
Το πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης και κατασκευάστηκε το 1870 από τον Πυρσογιαννίτη μάστορα Ζιώγα Φρόντζου. Με ύψος 20 μέτρα και πλάτος 40 διεκδικεί τον τίτλο του μεγαλύτερου μονότοξου των Βαλκανίων, μαζί με το γεφύρι της Πλάκας στον ποταμό Αραχθο. Για την κατασκευή του δαπανήθηκε το υπερβολικό για την εποχή ποσό των 120.000 γροσιών.

Η Κούλια της Χάμκως
Ενα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης είναι ο πύργος-παρατηρητήριο (η «κούλια» όπως ονομαζόταν) που διατηρείται ακέραιος στο αναστηλωμένο σήμερα φρουριακό συγκρότημα. Ηταν τμήμα του σεράι Ζεϊνέλ μπέη, ένα πέτρινο σπίτι-φρούριο με διώροφο πύργο και τοξωτούς πυλώνες στην πάνω μεριά της Κόνιτσας, πατρικό της Χάμκως, μητέρας του Αλή Πάσα, η οποία έφυγε από την πόλη όταν παντρεύτηκε τον Βελή πασά.

Η Κλειδωνιά και ο Βοϊδομάτης
Ανάμεσα στην άγρια ομορφιά του φαραγγιού του Βοϊδομάτη και την απλωσιά της πεδιάδας της Γλιτονιάβιστας, όπως την ονομάζουν, ξεχωρίζει το περίφημο γεφύρι της Κλειδωνιάβιστας. Χτίστηκε με χορηγία της Μπαλκίζ Χανούμ, από το χαρέμι του Μαλίκ πασά το 1853, και το όνομά του το πήρε από το σχεδόν εγκαταλελειμμένο χωριό της Κλειδωνιάβιστας (τη σημερινή Ανω Κλειδωνιά).

 

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

  • Αγώνες Τοξοβολίας
  • Άρματα
  • Απόκριες 2009
  • Δίστρατο - Γενική άποψη

Συντάκτες



Pagemaker